Na een heel plezierig contact op de vakantiebeurs heeft Rob, eigenaar Mambulu! Safaris, een heel mooie reis voor ons op papier gezet. Gestart in Johannesburg voor een rondje wildparken van circa 10 dagen. Daarna naar het zuiden om van Port Elizabeth naar Kaapstad te rijden. Ook dit was een schitterende tocht. Rob, je hebt voor ons een fantastisch product neer gezet. Wij hebben genoten.
Lees hieronder het verslag van onze prachtige roadtrip door Zuid-Afrika
Dag 1 – Johannesburg
Vanmorgen liep om kwart voor zes de wekker af. Even over half zeven zaten we bepakt en bezakt in de 300 op weg naar Schiphol, waar we om 7:00 uur arriveerden. We starten vervolgens met wachten in de rijen. Eerst om de koffers af te geven, daarna de security, vervolgens de douane. Al deze stappen hebben ons een uur gekost maar we waren op tijd. Hierna ontbeten met een kopje koffie.
We hebben een bezoek gebracht aan het meditatie centrum waar we de piano uit de ark tegen kwamen. Toch fijn zo’n locatie om even in alle rust je op je reis voor te bereiden. Daarna naar gate F5 voor ons vliegtuig. Ook daar rustig gewacht tot we konden borden. Ook dit ging keurig op tijd. Om kwart voor elf zat iedereen in het vliegtuig maar blijkbaar de bagage nog niet. Het duurde nog een klein uur voordat we van af de Zwanenburgbaan de lucht in gingen.
Om even voor 10 zijn we ’s avonds in Johannesburg geland. Vlucht is goed verlopen. Ook hier weer rijen om de gezondheid checks en de douane te passeren. Dan de bagageband, wat hebben we toch geluk met de goed herkenbare koffers. Van verre zag ik ze al op de band liggen. Op naar de uitgang waar een leuke jonge dame met een bord voor Gijsbert Kruijs en Aagje Marquart ons stond op te wachten. Zij bracht ons snel naar een taxibusje dat ons naar het hotel Gardencourt Morningside bracht. Toch nog echt een half uur rijden. Inchecken en naar onze kamer. Prima bed. Al met al was het twaalf uur eer dat we er in lagen.
Dag 2 – Soweto
Om zeven uur liep de wekker alweer af, dit omdat we om half negen al opgehaald zouden worden voor onze tour naar Soweto. Om exact half negen gaat de telefoon om te melden dat er iemand voor ons is. Melu stond op ons te wachten. In een mooie witte Mercedes zijn we deze ochtend rond gereden en hebben de verschillende gezichten van Soweto gezien. Er voor reden we door een wijk waar de rijken van dit land achter grote hoge dikke muren wonen. Mandela heeft daar ook nog gewoond na dat hij president was geworden.
Soweto kent allerlei huizen. Keurige bakstenen huizen die je ook in Nederland tegen kan komen tot de tin houses, metaal golfplaten waar de echt arme mensen wonen zonder baan en dergelijke. We hebben daar even rond gekeken en een huisje van binnen gezien. Zulke bewoning tref je niet in Nederland aan. Soweto kent ook oudere wijken. We hebben het huis bezocht waar Mandela van af 1945 gewoond heeft met Winnie Mandela. Het staat trouwens aan de zelfde straat waar Bisschop Tutu woonde. Bijzonder eigenlijk twee winnaars van de Nobelprijs van de vrede in een straat.
Na dit bezoek aan een klein huisje met veel herinneringen een bezoek gebracht aan het Apartheidsmuseum. Wat zijn wij als blanken toch arrogant geweest. De minachting van de gekleurde medebewoners van onze wereld is vreselijk. Gelukkig dat daar voor een grootdeel een eind aan is gekomen. Je moet je wel bedenken dat eigenlijk onze Nederlandse voorouders daar toch een hele grote rol in hebben gehad.
Nu even uitpuffen op onze kamer en ons op de verdere reis voorbereiden.
Dag 3 – Hazyview
Om half acht liep de wekker af. Rustig opstaan en vervolgens ontbijten. Daarna koffers inpakken. Om even voor negen meld het verhuurbedrijf van de auto zich. Een jongeman met op de achter grond een drietal collega’s die op hem zaten te wachten en toe keken hoe hij zich redde. Het leek mij of dit de eerste keer was dat hij een auto moest overdragen. We hebben een forse Toyota. Om tien uur reden wij van het hotel weg. Al vrij snel kwam aan het licht dat we geen internet verbinding hadden en daardoor geen Google maps die ons de route kon wijzen. Gevolg het was een forse puzzel om Johannesburg uit te komen en vervolgens de weg naar Hazyview te vinden. Het ging een hele tijd goed maar op de N4 zijn we vermoedelijk te vroeg afgeslagen waardoor we een redelijke omweg gemaakt hebben. En doordat we een uur in Johannesburg verloren zijn en omdat we een extra maar wel heel mooie bocht gemaakt hebben kwamen we pas om zes uur, in het donker bij ons verblijf aan. Een heel mooie kamer. We werden door de eigenaresse gastvrij welkom geheten. Toen bleek dat er ondanks de beschrijving geen restaurant is. Gelukkig was Tanks bushpub een goed alternatief.
Dit ligt op nog geen km van Idle en Wild en dus het was niet verkeerd om daar even heen te gaan. Ik heb genoten van een goede humburger en Ada van een heerlijke salade. Daarna op onze kamer een kop koffie dan wel thee en vervolgens slapen na een mooie maar zeer vermoeiende dag.
Dag 4 – Panorama Route
Vandaag hoeven we niet te verkassen. Op advies van de reisorganisatie en van de eigenaresse een mooie tocht gemaakt naar Gods Window en Bourke’s Lucky Potholes.
Maar voordat we vertrokken een heerlijk ontbijt, beginnend van yoghurt met vers fruit daarna een adventure van roerei, tomaat, mushrooms en bacon. Voor de worstjes heb ik bedankt. Dit alles geserveerd met toast.
Na dit heerlijke ontbijt op weg naar Graskop waar even daarna de locatie Gods Window ligt. Je hebt daarvandaan een schitterend uitzicht over de omgeving en een hele mooie canyon. Na van dit uitzicht genoten te hebben verder naar het noorden slingeren door grote bosgebieden om te eindigen bij Bourke’s Lucky Potholes. Daar koffie gedronken en geluncht met een tosti. Vervolgens te voet naar de Potholes. Diep uitgesleten rotsen door het water van de Blije rivier. Onderweg zijn we een aantal keren de Treur, een andere rivier gepasseerd. Op de locatie werd uitgelegd hoe de rivieren aan hun naam zijn gekomen. Het heeft te maken met feitelijk de ontdekkingstochten van Hendrik Potgieter in de 18e eeuw.
Op de terugweg in Hazyview boodschappen gedaan, eten voor ’s avonds, een prepaid simkaart voor mijn telefoon, tegoed voor deze prepaid kaart en tenslotte wat bier. Het was echter vrijdag middag en weet niet hoeveel mensen wilde wat drank aanschaffen. De kassières hadden het daar moeilijk mee en ik heb zeker een half uur in de rij gestaan om te betalen. Maar het biertje smaakte in ons verblijf uitstekend. Het was alleen jammer dat het alweer donker was toen we daar aankwamen.
’s Avonds eerst de stekkerdoos geschikt gemaakt voor de Zuid Afrikaanse stekker. Dit type zit namelijk niet op de wereldstekker en voor het gebruik van onze apparatuur is stroom redelijk essentieel. Daarna de simkaart installeren. Dit ging niet zo als ik verwachte. Sleuf 2 werkt niet, toen de KPN kaart en de Vodacom kaart maar geruild. Nu heb ik het toestel op Vodacom maar het lukte mij niet het saldo te laden. Enigszins gefrustreerd maar wat anders gaan doen om vervolgens het bed op te zoeken.
Dag 5 – Kruger National Park – centraal
Om 7 uur al wakker na een onrustige nacht. Mijn hoofd is maar bezig met internet en simkaart. Douchen, koffers inpakken, autoladen en daarna ontbijten. Onze gastvrouw bracht ons weer een heerlijk ontbijt. Om circa negen vertrokken wij voor onze volgende trip. Eerst naar de winkel in Hazyview. Daar werd ik keurig geholpen en in no time was het gekochte saldo geladen. Echter internet via de kaart binnenkrijgen lukt mij nog niet. Zal wel iets fout hebben staan in de instellingen. De route van vandaag naar het Kruger park is gelukkig vrij simpel gewoonweg ruim 150 km de R 40 volgen. Bij een eerste koffie stop bij Mc Donalds kreeg ik de routebeschrijving goed in beeld, het werkte prima totdat in het Kruger park de verbinding weg viel. Gelukkig was ook daar de route naar Mopani goed aangegeven. Het park betreden ging vrij vlot, eerst wat formaliteiten en daarna mochten we naar binnen.
Na een paar Km stond er al een olifant aan de kant van de weg. Een tijd later hadden we opeens zicht op een paar mooie leeuwen, een mannetje en een vrouwtje. Vervolgens een paar bokken, een buffel en een zebra. Als kers op de taart stak vlak voor onze auto een kudde olifanten de weg over, heel indrukwekkend.
In Mopani aangekomen een discussie bij de receptie. Ik kon de dame slecht verstaan, zij had ten eerste moeite met onze reservering, vervolgens bleken we ook nog bij haar een bedrag voor de toegang van het Park te moeten betalen. We hebben wel gelijk een sunrise en sunset gamedrive geboekt. Maar daarover morgen meer.
In ons verblijf uitgepakt en vervolgens een biertje. Daarna eten in het restaurant om nu rustig buiten te genieten van een kopje koffie.
Dag 6 – Krugerpark National Park – centraal
Om kwart voor zes liep de wekker af. We moesten om kwart over zes bij de receptie zijn, daar vertrok de gamedrive. Wij waren op tijd, verder stond er niemand te wachten. Na zo’n tien minuten kwam er een soort vrachtauto aanrijden met daarin een vriendelijke jonge dame. Zij had geen idee hoeveel mensen er die ochtend mee zouden gaan. De lijst was vast ergens uitgedraaid maar zij had hem niet. Uiteindelijk bleek dat wij een privé tour hadden. Omdat wij direct achter onze gids in de wagen zaten hadden we een goed contact met haar. We starten in het donker en het eerste dier was een soort haas. Vervolgens kregen we een uitleg welke bomen er veel stonden, dit was namelijk lievelingseten van de olifanten die hier veelvuldig voor komen. Daarna lagen er een paar gevlekte hyena’s op de weg. Het waren jonge beesten, de moeder zat een eindje verder in de berm. Na een kort oponthoud vervolgden wij de tocht van drie uur. Allerlei dieren gezien zoals impala’s, wildebeesten, pumba’s, zebra’s. Het was een leuke tocht.
Vervolgens ontbijt in het restaurant, daarna naar ons verblijf.
Eerst wat geluierd om vervolgens een wandeling door het kamp Mopani te maken. In het midden stond een hele grote boom, een broodboom. Er omheen stonden een aantal bankjes die geschonken waren door fans van het Krugerpark.
Om kwart over vier moesten we alweer klaarstaan voor de Sunset tour. Hier was duidelijk meer belangstelling voor. Bijna alle plaatsen waren bezet, wat neer kwam op circa twintig man. We hadden dezelfde gids, maar door de grootte van de groep was er veel minder contact. Ze vertelde ook minder. Jammer genoeg reden we weer hetzelfde rondje. Verschil, we begonnen in het licht en eindigde in het donker terwijl we ’s morgens in het donker begonnen waren en in het volle licht eindigde. Gelukkig waren er in de auto een paar goede zoeklichten aanwezig. ’s Morgens hadden Ada en ik die beiden gehanteerd. ’s Avonds waren er gelukkig genoeg andere mensen om deze te hanteren. Ook nu weer de nodige dieren gezien. Verbazingwekkend was dat onze gids in het donker op eens stopte om ons op een kameleon te wijzen die tussen de bladeren van een boom zat.
Toen we de trip boekten had de receptie ons verzekerd dat we in het restaurant konden eten. De keuken sloot echter om half acht en het restaurant zelf rond acht uur. De tocht liep iets uit dus waren we pas ten achten op het terrein terug. Gelukkig hadden we ’s middags uit voorzorg een paar blikjes spaghetti gekocht en die hebben we opgewarmd. Een simpele en voedzame maaltijd.
Dag 7 – Kruger National Park – noord
’s Morgens werden we wakker door een lawaai dat werd veroorzaakt door een soort eekhoorn, honeybee of iets dergelijks. Hij zat op een tak voor het raam en maakte een pokken herrie. We waren gewaarschuwd voor deze beesten. Van wege deze beestjes moesten we namelijk de koelkast met de deur tegen de muur zetten anders roofden zij hem leeg. Ook alle andere etenswaren goed opbergen. Ontbeten in het restaurant en omstreeks 10 uur gestart met de rit naar Punda Maria. Eigenlijk één lange weg naar het noorden. De totale afstand was niet zo groot maar je mag niet harder dan 50 km per uur in het park en er waren de nodige dieren om te bekijken. Hoogte punt was een kudde olifanten bij een drinkplek. Ada zag toevallig in een zijpad deze dieren staan en we zijn even gaan kijken. Ook nog giraffen, zebra’s antilopen etc. volop gezien.
Tussen de middag koffie gedronken bij een kamp halverwege de route. Dat was erg mooi gelegen aan een rivierbedding waar de nodige dieren in stonden, ook weer een paar olifanten.
Bij de camping, die bij dit kamp is, is een soort wildstoel. Hier hebben we een tijdje zitten kijken naar de impala’s.
Het is in deze periode de bronstijd voor deze beesten en de mannetje vechten om de roedel. Wij zagen hoe een oudere bok het opnam tegen een drietal jongere mannetjes die iedere keer op de vlucht sloegen. De gevechten gingen gepaard met een gesnuif en gebrul wat je niet verwacht van zulke ranke dieren. Toen we dit geluid bij onze tent hoorden dat ik eerst dat we nijlpaarden hoorden, in de wildstoel zagen we de oorsprong. Het is vergelijkbaar met het burlen van de herten op de Veluwe.
Dag 8 – Entabeni Safari Conservancy
Deze dag verlaten we het Krugerpark. Zolang we in het park rijden, een rustig gangetje van max 50. Rond kijken of we nog een paar dieren zien. Nadat wij ons bij de poort keurig afgemeld hebben over de grotere weg richting Entabeni. Voornamelijk twee-baans wegen waar je toch snelheden mag rijden tussen de 80 en 120 km per uur.
We hebben vandaag twee stops onderweg voor koffie en wat eten. Achteraf gezien was het beter geweest als we iets korter over de reis gedaan hadden. We kwamen bij Entabeni aan. Eerst een hoofd poort met een vriendelijke bewaker, daarna nog weer een kleine tien km aan zandweg. Ik was blij dat we een stevige auto hadden. Wij moesten ons bij Wildside melden en niet door rijden naar Hanglip Mountain lodge. Om 10 over drie kwamen we bij Wildside aan en kregen daar te horen dat de game drive om half vier zou vertrekken. Geen tijd om ons om te kleden, de auto uit te pakken of wat dan ook. Even een glaasje fris en we konden op pad met Isaac onze gids voor deze twee dagen. Verder zaten er nog een Frans gezin en een Nederlands gezin bij ons in de wagen. Het was een mooie tocht, de nodige dieren gezien. Daarna was het diner waarna wij door Isaac naar Hanglip Mountain Lodge werden gebracht. Onze auto bleef bij Wildside staan. Een schitterend verblijf. De omgeving zagen we pas de volgende ochtend weer.
Dag 9 – Entabeni Safari Conservancy
We moesten vroeg op, Isaac zou ons om kwart voor zes ophalen omdat de ochtend drive om zes uur van af het andere kamp zou vertrekken. Nu waren we gelukkig wel wat warmer gekleed. Aangekomen op Wildsite stapten dezelfde andere gasten in de auto en maakten we een tour van drie uur. Veel dieren gezien, onder andere cheeta’s, een krokodil, leeuwen, neushoorns en ander loslopend wild, een schitterende tocht.
Daarna een uitgebreid ontbijt in Wildside, waar we ook lunch en diner hadden. Tussendoor zijn we nog wel even naar ons verblijf in Hanglip Mountain lodge geweest, maar dat hield in dat Isaac ons daar heen moest brengen en vervolgens een paar uur later voor de volgende game drive weer ophalen. Ook die tocht wee de nodige dieren gezien zoals nijlpaarden, wildebeesten zebra’s en neushoorns. Na een voortreffelijke maaltijd weer naar ons verblijf. Want ook de volgende ochtend moesten we weer op tijd op.
Dag 10 – Pilanesberg National Park
Op deze dag ook weer vroeg opstaan. Iets vroeger nog dan de dag ervoor aangezien wij al onze bagage gelijk weer mee wilden nemen. Een mooie gamedrive maar helaas een beetje teleurstellend wat het aantal dieren betreft. Wel een hele mooie zonsopgang gezien.
Na het ontbijt snel vertrokken richting onze volgend bestemming. Omdat daar ook weer ’s middags een gamedrive op het programma stond. Na een voorspoedige reis zijn we in Pilanesberg aangekomen. Een schitterend verblijf, een groot luxe hoofd gebouw, vanwaar wij met een golfkarretje naar ons verblijf, ik mag wel weer zeggen villa, werden gebracht. Een tweede kar reed er met onze bagage achter aan. Ada was in eerste instantie teleurgesteld dat er alleen een ligbad zonder douche faciliteiten was. Bleek later dat er achter een deur een buiten douche was. Kon ze toch nog haar haar wassen. Daarna terug naar het hoofdgebouw waar onze game drive zou starten.
Daar merkten we toch dat dit een groter park was dan waar we vandaan kwamen. Maar het systeem was eigenlijk identiek aan elkaar. Gedurende ons verblijf hadden we vier game drives, met in principe de zelfde gasten en de zelfde chauffeur/ranger. In ons geval was dat Werner, een Zuidafrikaan die heel veel wist over de natuur en de dieren die in het park rondliepen. Tijdens onze eerste tocht met hem kregen we bij het zien van een olifant een uitgebreid verhaal over de mogelijkheid van het hitsig zijn van deze dieren, vooral mannetjes kunnen dan gevaarlijk zijn. Ook zijn betrokkenheid met de neushoorns stak hij niet onder stoelen of banken. Een heel verhaal over stropers, corrupte managers, het al of niet onthoornen van de neushoorns hebben we tijdens deze tocht mogen horen.
Na de tocht een heerlijk diner in het hoofdgebouw en vervolgens maar weer naar ons verblijf.
Ook deze dag weer op tijd op voor de ochtend gamedrive. We waren nog maar kort op weg of er lag een hele troep leeuwen midden op de weg. Een schitterend gezicht, helaas was er een andere auto die het noodzakelijk vond om uitgebreid met zijn lichten te knipperen waardoor deze leeuwen hun heil maar in het struikgewas zochten. Toch nog wel een paar mooie foto’s kunnen maken. Tijdens deze drive ook nog de nodige giraffen, neushoorns en andere dieren gezien. Volgens Werner moest er op basis van het gedrag van de giraffen een luipaard in de buurt zitten. Helaas hebben wij het beest niet gezien maar de giraffen sloegen op de vlucht. Een van onze mede passagiers liet ’s middags een foto zien met daarop een vluchtende giraf en daarachter, jawel, het luipaard. Wij hadden het niet gezien, maar hij was er wel.
Dag 11 – Pilanesberg National Park
Na het ontbijt heeft Ada zich laten verwennen in de spa, ondertussen was er voor mij tijd om wat te lezen en de financiën op orde te brengen. Tot mijn schrik ontdekte ik toen dat Ada’s creditcard mogelijk geskimd was. Er was een fors bedrag van onze rekening afgeschreven die morgen. Onmiddellijk haar card laten blokkeren zoals de creditcard maatschappij dit adviseert, maar helaas gaat dat niet zo eenvoudig. Het koste nogal wat overredingskracht om de mensen in Nederland te overtuigen dat er iets niet klopte.
’s Middags weer een game drive. Ook dit was weer een fantastische rit waar we genoten hebben van de natuur, mooie uitzichten en natuurlijk dieren. Redelijk aan het eind van deze tocht gaf Werner aan nog een half uur over deze weg en dan zijn we er weer, mits er geen olifant dwars op de weg staat want dan moeten we terug en een veel langere route rijden. Je gelooft het of niet maar na ruim een kwartier rijden, het was ook inmiddels donker geworden staat er op eens een forse olifant midden op de weg. Werner kon de musk ruiken en waarschuwde dat het beest mogelijk hitsig was. We hebben zeker tien minuten staan wachten tot deze bull genegen was van de weg te stappen en het bos in te gaan. De tocht duurde hierdoor wel wat langer dan gepland maar ook dit was een avontuur om niet te vergeten.
Dag 12 – Port Elizabeth
We raken onderhand gewend aan het vroeg opstaan. Nu voor onze laatste gamedrive van deze vakantie. Werner maakt weer een mooie tocht met ons maar het lijkt wel of de dieren alweer afscheid genomen hebben. Wat slapende nijlpaarden en een aantal giraffen, veel meer hebben we jammer genoeg die ochtend niet gezien. Maar ja dat is de natuur. Wil je ze allemaal op een presenteerblaadje dan moet je naar een dierentuin gaan.
Na het ontbijt, de auto weer ingepakt en op weg naar Johannesburg, of liever gezegd het vliegveld. We konden deze rit op ons gemak maken omdat wij al bericht hadden gehad dat ons vliegtuig een uur later zou gaan. Op het vliegveld was het wel even zoeken naar de inleverplek van de auto. Die bleek midden in een parkeergarage. Daar alles uit de auto halen op een karretje laden en opzoek naar de incheckbalie waar we ons moesten melden. Toen beseften we ons op eens dat er nog een boek (later bleek twee) in de auto is achtergebleven. Weer terug naar de parkeergarage en gelukkig één boek gevonden. Toen we weer thuis waren bleek dat er nog een boek in de auto moet zijn achtergebleven.
Het vliegtuig ging redelijk volgens planning, maar we waren ruim een uur later dan gepland op het vliegveld van Port Elisabeth. Daar opzoek naar de balie van Europcars voor onze auto. Redelijk snel gevonden maar de medewerker was niet blij met onze vertraging. Nadat hij de voor hem noodzakelijk kopieën gemaakt had van rijbewijs etc. kregen we de sleutel met de opmerking de auto staat in vak 52, controleer hem morgen maar want nu is het donker. Toen we naar de parkeerplaats liepen ging het licht van het kantoor achter ons uit en we mochten het verder zelf uitzoeken. De auto was een mooie Kia, maar weer heel anders dan onze Toyota cruiser van het eerste deel van de vakantie. Gelukkig hoefden we maar een kort stuk in het donker te rijden en vonden we het hotel vrij gemakkelijk.
Dag 13 – Mossellbay
Na een goede nachtrust opgestaan en in het hotel ontbeten. Vervolgens de koffers weer naar beneden gesjouwd en in de auto geladen. Nu kon ik pas goed bekijken wat voor auto ik nu uiteindelijk had gehuurd. Een grote Kia. We zitten een stuk lager dan in de Toyota en het is hand geschakeld. Dat is weer even wennen.
Rond tien uur zijn we gestart met rijden. Na zo’n anderhalf uur rijden zagen we een aanwijzing dat we bij het natuurpark Tsitsikamma. Van de hoofdweg afgeslagen om bij een soort infopunt terecht te komen. Bleek een leuk koffie tentje waar we heerlijk van koffie met gebak hebben genoten. Daarna zijn we weer verder naar Mosselbay gereden. De hangbrug die een optie was hebben we links laten liggen om niet weer in het donker het verblijf op te moeten zoeken. Dit kwam goed uit want de digitale route beschrijving stuurde ons naar het verkeerde adres Aquamarina in plaats van Aquamarine. Met licht was het al een puzzel.
Dag 14 – Mosselbay
Vanmorgen na het ontbijt eerst nog wat op de kamer gerelaxt daarna lopend naar de haven. Alles was daar erg stil. Het is duidelijk laag seizoen. We konden er gelukkig wel koffie drinken en hebben daar een boottocht voor ’s middags vast gelegd. Vervolgens wandelend door de plaats naar de plek waar we gisteren gegeten hebben. Gelukkig lag mijn trui nog in de shuttle. Daarna geluncht en weer terug naar de haven gelopen. Daar aan boord van een grote catamaran gegaan om een tochtje naar de zeehonden te maken. Dit is een rots in de baai die stampvol zeehonden ligt. Eerst voeren we er onder de wind langs en je kon gewoon tegen de meur lucht aan leunen. Wat een stank. Bovenwinds was het een stuk beter te doen. Wel een mooi gezicht, al die zeehonden op zo’n rots. Na de tocht weer terug naar Aquamarine. Daar voor de avond weer de shuttle geregeld alleen naar een ander restaurant waar we heerlijk Pizza gegeten hebben.
Dag 15 – Oudtshoorn
Van morgen na het ontbijt koffers ingepakt en vervolgens vertrokken richting Oudtshoorn. Een korte maar heel mooie route over de Robbinsonpas. Je voelt je erg klein als je tussen deze bergen doorrijdt. Even voor twaalf aangekomen op de plek van bestemming. We werden welkom geheten door een jonge dame die ons de eetkamer en onze kamer liet zien. De eigenaar van Thilitsia Villa liet zich pas aan het eind van de middag zien. Zelf zijn we ’s middags nog even naar Oudtshoorn gereden om wat inkopen te doen en benzine te tanken.
Vanavond eten we hier. Op het menu staat struisvogel. Heerlijk gegeten, onze gastheer blijkt een uitstekende kok te zijn.
Dag 16 – Cango Caves
Op ons gemak ontbeten en vervolgens naar de Cango Caves gegaan. Je kon hier duidelijk merken dat we in het naseizoen waren, of was het nog allemaal zo stil door Corona maatregelen. De tocht door de grotten had een beetje vreemde start, doordat een groep Indische Zuidafrikanen eigenlijk op een eerste aangeven zonder gids de grotten indook. Wij dachten dat de gids er vooruit ging maar na een stukje bleek dat dat deze pas achter ons aan kwam. Een aardige man die ook niet blij was met het gedrag van deze groep. Gelukkig toch een mooie wandeling door de grotten kunnen maken.
Na deze wandeling weer via Oudtshoorn naar een struisvogel farm. Deze boerderij was niet zover van ons verblijf. We werden er welkom geheten door een gids Ben die blij was dat er weer toeristen naar de boerderij kwamen. Tot onze schrik zaten de zelfde groep Indische Zuid-Afrikaners te wachten op de rondleiding. Ben merkte dit en adviseerde ons eerst wat te gaan drinken. Daarna hebben we van hem een, min of meer privé, rondleiding gehad. Toch leuk om eens wat meer over de grootste loopvogel te horen.
Dag 17 – Swellendam
Na een goed ontbijt hebben we afscheid genomen van onze gastheer en zijn op weg gegaan naar Swellendam. Dit was weer een hele mooie tocht met heel veel schitterend uitzichten we passeerden diverse passen, de Huisrivierpas en de Tradouwpas. Om daar van te genieten zetten we de auto zo nu en dan eventjes stil op een parkeerplaats. Zo kon ik ook de benen strekken en een paar mooie foto’s maken. Helaas moet je ook op parkeerplaatsen uitkijken en raakte ik met de linker raamstijl een boomstam die over de parkeerplaats hing. Jammer, pech, maar kan gebeuren. Zonder verdere ongevallen naar ons volgende verblijf gereden, Herberg Roosje van de Kaap. Een verblijf dat door een Nederlandse dame wordt gerund. Ook dit was weer een schitterende locatie. ’s Avond in een naast gelegen restaurant heerlijk bobotie gegeten. Ik moet zeggen dit smaakt toch anders dan wij het hier in Nederland gepresenteerd krijgen.
Dag 18 – Hermanus
Na een weer een mooie tocht door het Zuid-Afrikaanse binnenland bereikte we bij Hermanus weer de kust. We vonden vrij gemakkelijk ons verblijf. Een mooie villa gelegen direct aan de kust. Van uit onze kamer hadden we een schitterend uitzicht over de oceaan. Onder de indruk van de ruwheid van de zee en het breken van de golven op de kust. ’s
Middags al naar het centrum van Hermanus geweest om te kijken of er een walvistocht mogelijk was. Om twee redenen ging dat niet. Er stond te veel wind en dus voeren de charters niet uit en er waren geen walvissen op dit moment. Men zei dat er ééntje gespot was maar dat was ook niet zeker. Een beetje gewandeld langs de kust en genoten van het mooie uitzicht en de ruwe zee.
Dag 19 – Gansbaai
Op deze tweede dag in Hermanus eerst weer een stukje terug gereden naar Gansbaai. Daar hebben we een pinguïn opvang bezocht. Het was leuk om te zien maar er zaten jammer genoeg , maar eigenlijk ook gelukkig, heel weinig pinguïns. Daarna weer de kust opgezocht en heerlijk over zee uitgekeken bij Dangerpoint. Bij onze lodge een stuk over het kustpad gelopen wat echt een aanrader is om te doen. ’s Avonds rustig eten en eindelijk onze ansichtkaarten te posten. Deze zijn na een week of zes uiteindelijk op bestemming aangekomen..
Dag 20 – Kaapstad
De laatste rit met de auto naar Kaapstad. Van uit Hermanus naar Kaapstad is geen grote rit. Aan het eind van de ochtend arriveren we bij Kaapstad. Dicht bij Kaapstad worden we weer geconfronteerd met de townships. Links en rechts van de weg verschijnen weer volop golfplaten huizen waar het zo te zien wemelt van de mensen. Het verkeer is gelijk weer een stuk drukker. Dankzij de routebeschrijving in Googlemaps rij ik toch over drie, dan wel vierbaanswegen de stad in en weet het O On Kloof Boutique Hotel te bereiken. Een klein hotel met maar 4 kamers. Gelegen in een mooie wijk niet ver van het strand. Nu ja strand, de kust waar ook hier de golven volop tegen aan beuken.
’s Middags de omgeving maar wezen verkennen en daarna rustig in een restaurant met uitzicht over zee gegeten.
Dag 21 – Robbeneiland
Vandaag staat een bezoek aan het Robbeneiland op het programma. We moeten weer op tijd op want we moeten ons voor negen uur melden bij de terminal waar de boot naar het eiland vertrekt. Met een Uber, geregeld door de hotel manager komen we net op tijd bij de terminal aan. Blijkt er helemaal geen boot te gaan op dat tijdstip. Na het nodige gedoe, omruilen tickets, tickets voor twee verschillende tijden krijgen gaan we om 11 uur toch richting Robbeneiland. Nu hebben we allebei over dit eiland gelezen, over Nelson Mandela, over de Apartheid, maar op het moment dat je het eiland betreed, de gebouwen bezoekt dan krijg je toch last van schaamte. Hoe hebben mensen dit andere mensen aan kunnen doen. Dit gids die ons rond leidt heeft hier zelf meerdere jaren gevangen gezeten. Een onmenselijk regiem. De apartheid is er niet meer in Zuid Afrika, alhoewel de blanken toch heel veel het rijkere boven segment van de samenleving omvatten. In onze hele reis hebben we maar weinig witte mensen in de ondersteunende beroepen gezien.
Na deze tocht hebben we het zogenaamde Waterfront, het haven gebied, beter bekeken, uiteindelijk lekker gegeten in een Ierse pub en dan weer naar het hotel. Helaas met een gewone taxi, het lukte ons niet de Uber app aan de gang te krijgen.
Dag 22 – Tafelberg
Op onze eerste middag in Kaapstad hadden wij de bushalte van de Hop-on Hop-off buslijn al ontdekt. ‘s Avonds vanuit het hotel via internet tickets aangeschaft en vandaag beginnen we dit avontuur. Vanuit eerdere reizen in het buitenland hebben we het gemak van deze buslijn ervaren en dus moet het hier ook lukken. Het eerste deel van de tocht van de korte rondrit brengt ons bij de kabellift van de Tafelberg. Het zicht is goed dus we besluiten om naar boven te gaan. Heel apart, de vloer van de cabine van de lift draait rond tijdens de tocht omhoog en omlaag. Waar je dus ook staat je ziet alle kanten. Boven op de berg kun je over een grootaantal paden mooie wandelingen maken. Theoretisch kan je ook zelfs naar beneden lopen maar daar hebben we ons zeker niet aan gewaagd. Vanaf de top van de Tafelberg heb je weer fantastische uitzichten. Ook de natuur is er mooi.
Beneden gekomen hebben we de busrit voortgezet tot bij het Waterfront. Daar zijn we overgestapt op de lange rit die om de Tafelberg heen rijd. Wat niet goed aangegeven stond was dat je automatisch ook langs de wijngaarden route rijdt. In de folder stond dit duidelijk als een aparte route aangegeven, maar dit zal zo zijn door het tijdstip van het seizoen. Voor ons kwam dit niet helemaal uit omdat we voor ’s avond een Afrikaanse dinner show geboekt hadden. Gelukkig waren we op tijd bij de halte in de nabijheid van ons hotel om ons te verkleden en op naar deze dinner show.
Een gezellige avond beginnend met een workshop Djembé spelen. Iets wat voor Ada goed uit kwam. Het was een gezellige avond. Lekker gegeten en genoten van de artiesten, de Afrikaanse muziek en dans.
Dag 23 – Kirstenbosch
Na een goede nacht rust op ons gemak naar de halte van de Hop-on Hop-off bus gelopen en de blauwe route genomen. Toen we omhoog keken naar de Tafelberg zagen we niets, of eigenlijk alleen maar wolken. We hadden gisteren de goede keuze gemaakt door toen naar boven te gaan. Op deze dag was het een wolkenbende. Tegen twaalf uur aangekomen bij de botanische tuin Kirstenbosch. Eerst koffie en lunch aldaar en vervolgens een wandeling door de tuin. Ondanks dat het geen mooi weer was, het begon op een gegeven moment zelfs te regenen genoten van deze mooie tuin. Volgens kenners zou ons bezoek niet in het goede seizoen zijn maar zelfs in mei is het er nog erg mooi. Na een paar uur daar rondgebracht te hebben weer de bus gepakt en de rondrit vervolgt, weer langs de wijngaarden. Dit werd helaas door de regen die dag een troosteloze rit. Bij de halte aan de kust weer uitgestapt en in de regen naar het restaurant gelopen waar we ook de eerste avond in Kaapstad gegeten hebben. Nu zaten we binnen, een hele aardige ober die toe hij merkte dat we Nederlands spraken overging op het Zuid-Afrikaans. Maar daar voelde ik mij niet helemaal happy bij toen hij ons met papa en mama aan ging spreken. Het waren denk ik gewone beleefdheid normen maar toch ook nog iets uit de apartheid? Daarna weer terug naar het hotel.
Dag 24 – Amsterdam
’s Morgens de koffers gepakt, vanavond gaat het vliegtuig weer. Vervolgens met de bus naar het Waterfront en daar eerst de haven rondvaart gedaan. Als je de haven van Amsterdam en van Rotterdam kent, stelt dit weinig voor. Het grappige waren wel de zeerobben die in de banden langs de kade lagen te slapen. De rondvaart door de grachten van Kaapstad gaf een indruk van de luxe appartementen en of hotels die daar allemaal gebouwd zijn. Echt alleen voor de happy few, wel aardig om langs te varen. Met de rode bus route weer terug richting ons hotel. Dat hield wel in het volledige rondje weer maken inclusief het stuk langs de goudkust van Kaapstad. Daarna naar het vliegveld om in te checken en om 11 uur ’s avonds weer weg te vliegen naar Schiphol.
De volgende ochtend zijn we met een hele ervaring rijker weer in Nederland geland.
Ada en Koos
Hoofddorp