Fotografie safari Zambia

Even geschiedenis, feb 2005 jippie vakantie geboekt naar zuid Afrika . Samen met zus en zwager Trix en Jan. Maar helaas jochie word ziek en moeten helaas de vakantie annuleren.

Vanaf 2011 gaat het wat gezondheid betreft wat beter en proberen we in Europa wat te genieten van het leven, als eerste in Madrid later IJsland Parijs nog een keer Spanje en Hongarije en Groot Brittannië.  Allemaal redelijk safe wat betreft terugreis en zorg die daar geboden kan worden. Dit jaar eindelijk het aangedurfd om toch eindelijk die safari te maken die we zolang geleden al wilde maken. Maar dan naar Zambia, toch nog net ff meer de “Middle of Nowhere” dan Zuid Afrika. Er is op een half uur rijden wel een hulppost maar dat is het dan wel. Dus weken lang goed eten, bewegen en zorgen dat de vitamientjes op pijl blijven. En dan……………………pfff wat zag ik daar tegen op. Vlucht naar Lusaka is met tussen stop op Dubai en dan nog een binnenlandse vlucht. Vroeg nog, tis toch geen bus met vleugels he. Nee zou een vliegtuig zijn. Godzijdank zeg.

Eerste dag, aankomst op Lusaka airport. Naar de douane voor het visum. Gaar als we zijn geven we geld en hopen dat e.e.a. snel gaat. Man begint te tellen, en nog eens en nog eens. En zegt “it’s wrong”, dus ik dacht oké hier gaan we, er gaat nu een poot uitgerukt worden. We hadden gepast (dachten we) geld gegeven en uit voorzorg in mijn broekzak wat extra geld voor “je weet maar nooit”. Man vervolgd, het is 50 dollar per persoon, niet 100. En geeft ons 100 dollar terug. Wij dol blij en beetje confuus, we hadden het toch ook 3 keer nageteld. Afijn man heel blij gemaakt met 5 dollar. (die schrok er een beetje van)

In de nabijheid van het vliegveld hadden we een lodge voor 1 overnachting.

Volgende dag dus op naar Mfuwe met een gelukkig niet zo’n héél klein vliegtuigje van ProFlight. Door een misverstand in tijdsverschil stonden we een uur te vroeg klaar bij de receptie voor de transfer naar het vliegveld! Na de vlucht de autorit naar de volgende lodge. Wat een verschil met Lusaka. Hier stonden nog echte hutjes van leem, klei en riet langs de weg! Rest van de dag tijd om uit te rusten en bij te komen van de enerverende reis. En wat kleine vogeltjes op het terrein kunnen zien. De lodge staat hoog op de oever langs de rivier de Luangwa, wat een uitzicht! Je kunt de nijlpaarden zien én horen!

Onze eerste gamedrive, hmmmm nu houden wij van natuur maar vinden het hier en daar ook wel een beetje eng. Al snel wat roofvogels en ijsvogels gezien en giraffe, olifanten zebra’s en nijlpaarden. De avondrit bracht al snel waar we bang voor waren. De leeuwen.

En nee, we zaten niet in een afgesloten auto. Dus waar we eerst  nog heel enthousiast reageerden sloeg dat al vrij snel op in ietwat paniekerig……….NEEE we hoeven echt niet dichterbij!!!!! (7 meter) En toen ging het mannetje ook nog staan en ons aankijken. Pfff hartslag 160 en de gids aankijken. Die heel kalm bleef en zat te kijken wat ons mankeerde. Die doen echt niets, echt ze kunnen nog veel dichterbij komen.  Nou, we hebben niet voor niets 500  mm meegenomen, 10 meter vind ik dichtbij zat. Peter (de gids) kon een glimlachje niet onderdrukken. Zal wel een testje zijn geweest tot hoever hij kon gaan. Net als het verhaaltje over de baby impala hoe zielig of dat is. Daar zijn we dan wel wat harder in, leuk om te zien is het niet maar een leeuw moet ook eten he.

De groep leeuwen ging wandelen en wij zochten verder. Na wat omzwervingen in het donker terug gekomen en daar zat oma leeuw te knabbelen op wat left-overs. Daarna konden we nog net een glimp van een civetkat en mangoesten zien, net genoeg om een foto te maken. Nog tijd over dus kijken of de spotter (man met zaklantaarn) het luipaard kon vinden. Ja hoor gevonden alleen wel 200 meter ver weg. Einde dag dus eten en naar bed.

Volgende dag, gniffelde Peter nog na. En liet ons een filmpje zien van een leeuw die hij gefilmd had met zijn GoPro. Loopt dus bijna letterlijk de camera uit zijn hand zo dicht bij kwam dat beest. Onderweg al snel weer de leeuwen gevonden en gingen er goed voor zitten of ze waren lui en gingen gapen of liggen. Een dame zag nog een lekker hapje dicht bij en deed nog iets wat op een poging leuk om te jagen. Bambi was deze keer te snel.

Even later op een mooie locatie een groep bijeneters kunnen fotograferen verschillende ijsvogels en ons “wensvogeltje” de Afrikaanse Zeearend (Fish Eagle)! Dit was al een top dag en het was nog geen 9 uur. Temperatuur vandaag was 40+, en op de vraag is het nou een ander warmte………..het is gewoon f@c*ing heet. Vergelijk het maar met een föhn die je een halve meter voor je houd en op je laat blazen in je gezicht.

Tijdens de middagrit weer wat giraffen met 2 schattige jonkies en een leeuw bij een dode hippo. En heel veel gieren.

Inmiddels dag 5, het is bewolkt. Wij jippie, Peter zag het wat minder zitten. Was niet zo mooi voor de fotografie. Vandaag veel vogels gezien van (weer) een (andere) ijsvogel, naar de white browed Sparrow weaver en Great Hornbil, hamerkop en uhhh zo nog maar 4 soorten waar de naam me nu nog van is ontschoten. Veel soorten roofvogels gezien, die redelijk dicht te benaderen zijn. Shikra, een sperwer soort, en een Wouw die een prooi vangt en in de vlucht al begint op te eten, we denken dat een ijsvogeltje is. En onze zo gehoopte Fish Eagle heel mooi kunnen fotograferen in vlucht. Giraffen (een pasgeboren tweeling!), wilde zwijnen en hyena’s. Men die zijn echt lelijk. In het donker niet veel te beleven deze avond, maar nog wel een stekelvarken en een bushbaby gezien.

Dé dag!!!! (dat weet je van te voren natuurlijk niet)

Op woensdag een geweldige mooie zonsopkomst gezien boven de Luangwa rivier vanuit de lodge. Eerst zijn we naar een vijver aan het begin van het park gegaan waar de nijlpaarden zwommen. Wellicht een leuk moment om een nijlpaard met wat kroost op zijn kop te zien. Daar dus wat tijd doorgebracht en dan zie je mooie dingen die op foto niet overkomen….. 2 jonge aapjes spelen en daarachter een drijvende “stok”. Alleen de stok (was een grote stok, meer formaat boomstronk) was een krokodil die heel langzaam richting de kleine aapjes dreef! Gelukkig voor de aapjes hadden ze het door en gingen iets verderop in de boom verder met hun spel. En een lange trip op de savanne gemaakt met mooie vergezichten en hoop andere leuke dingen. Uiteraard de leeuwen en wat leuke vogeltjes. Later een geweldige mooie vecht-arend gezien die een parelhoen aan het slachten was. Gelukkig zaten we alleen in de truck en konden dus heel lang genieten van het schouwspel. Uiteindelijk de arend maar met zijn lunch achter gelaten om terug te rijden naar de lodge. Word Peter gebeld dat er ergens bij de derde worstboom rechts na de vijfde wilg er een luipaard zit. Hmmm dan mis je die ANWB paddenstoelen wel moet ik zeggen. Onze ervaren gids Peter lukte het toch om met de summiere omschrijving de plek te vinden. Toch nog het luipaard gezien in onze vakantie, gelukkig. We hadden de hoop al een klein beetje op gegeven. Niet dat we ontevreden waren hoor, hoop gezien en meegemaakt maar in “Leopard Valley” hoop je toch op een luipaard. Beetje verscholen maar we hadden wel mooie foto’s kunnen maken van een lui maar o zo knuffelig jong.

Man, wat konden wij het mis hebben, de avond moest nog komen. Na wat vogeltjes, giraffe en aapjes kijken begon het feest pas echt. In ongeveer de zelfde omgeving als eerder op de dag lag nog steeds het jong maar iets verderop bleek ook de moeder te liggen. Dus nog wat kiekjes en op naar het volwassen luipaard. Goed verscholen tussen boomstammen lag daar Lucy, (Freek Vonk stem op zetten)  “de luipaard mamma”. Die werd dus gepest door een wesp of een tsetse vlieg en ging dus aan de wandel. En na wat gedronken te hebben besloot de dame in een ander boom te gaan liggen. Peter had dit door en zei, als ze echt in die boom gaat liggen ga ik vast daar heen en hebben we een top plek om foto’s te schieten. Man, man, man, wat hebben wij genoten van Lucy in the Sky with………..het blauwe uurtje (dat daar overigens nog geen 10 minuten duurt) Geweldig om te zien dat de wilde dieren bijna het zelfde doen als onze katten thuis. Heerlijk liggen, dromerig voor hun uit kijken. Wat verveeld kijken, heel lief kijken zodat je de neiging krijgt om het te gaan knuffelen,  rekken en uitgebreid gaan geeuwen. Dus een minuut of 20 lang heeft Lucy model gelegen en vond ze het tijd worden om haar territorium te verkennen en af te bakenen. Na haar nog even gevolgd te zijn was de mijn batterijtje (niet die van de camera hoor) wel een beetje op en besloten we om terug te rijden naar de Lodge om te gaan eten. Onderweg nog (alweer) een stekelvarken tegen gekomen. Hoezo die zie je nooit!!! Of zijn onze gids en spotter zo goed. Tijdens het diner raakten we niet uitgepraat over deze bijzondere dag.

Donderdag:

Onze laatste volle dag is aangebroken en Peter vraagt wat we nog willen zien. Na een avond met zo veel mooie momenten wisten we dat eigenlijk niet en zeiden “rij maar wat rond dan zien we wel wat we tegen komen”. Ook dat geeft mooie momenten. Want als je op plek A bent zie je niet wat er op plek B gebeurt, dus eigenlijk is overal wat moois te zien in Zambia! Die ochtend zagen we veel van wat we elke dag al zagen maar i.p.v. helemaal los te gaan met de camera konden we er nu van genieten door er naar te kijken en te wachten tot ze echt iets leuks gingen doen. Een olifant die blaadjes van een boom trek, of een jonge Fish Eagle die landde op een tak. Een baviaan die even kijkt bij een net door de vechtarend gedood impalaatje. Of wat schermutselingen tussen twee nijlpaarden en twee ruziënde zebra’s. Ineens langs vliegende Koekoek of een Sakervalk, die we dus niet op de foto kregen. Wel een Roodkopsmelleken, maar die zat dan weer zo onhandig dat de camera niet wilde scherpstellen. En een prachtige ijsvogel vlak bij het pad (zo dichtbij dat wij ‘m in eerste instantie niet zagen, Peter moest het aanwijzen).

Tijdens de avondrit vond de spotter een Afrikaanse Oehoe! Helaas bleef die niet lang zitten, maar toch een foto kunnen maken. En als om ons uit te zwaaien kwam Lucy ook nog even langsgelopen, een fantastisch einde van een geweldige reis!

De week werd afgesloten met een BBQ, heerlijk eten met de nieuwe vrienden Chichi en Vik de spotter. En de volgende dag beginnen met de lange terugreis. Eerst de rit naar Mfuee voor de binnenlandse vlucht naar Lusaka. Een deel van de dag door brengen op Poinierslodge. We hadden een afspraak om ergens in Lusake te gaan lunchen maar de rit op en neer zou bijna 2 uur duren, and guess what…………..ze hebben daar ook “black Friday” wat de rit nog langer zou maken door eventueel file, echt file he. Tukkie gedaan dan maar want de trip naar huis zou meer dan 12 uur zijn.

Op het vliegveld aangekomen ging alles prima tot we moesten gaan boarden, bleek dat we 50 minuten  vertraging hadden. En dat met een overstap van 75 minuten ga je toch nadenken. Uiteindelijk allemaal goed gekomen maar was wel een beetje spannend. Thuis gekomen zijn we denk wel 7 weken bezig geweest om bij te komen. Nu nog bezig met uitzoeken en bewerken van de foto’s om uiteindelijk  in 2 dikke boeken te komen.

Deze vakantie was een topper qua belevenissen maar ook wat soorten betreft. We hebben 73 nieuwe soorten gezien en gefotografeerd. Waarvan 2 scharrelaars, 3 ijsvogels, 4 bijeneters en maar liefst  18 nieuwe rovers.  En nog  meer mooie soorten.

Rob en Marja, hartelijk dank voor het uitstippelen van onze droomvakantie, alles is eigenlijk precies zo gegaan als jullie gezegd hebben. Tot aan de 45 graden aan toe.

Op naar de volgende safari, want dat is het enige wat jullie niet gezegd hebben…………het is verslavend.